دارم نیمه تاریکِ ماه گلشیری رو میخوانم، زیاد نتوانستم با داستان هاش ارتباط برقرار کنم، اما یه مسئله ای ذهنم رو درگیر کرد است.
شاید تا حدود 12 سال پیش، خواندن متن محدود میشد به روزنامه، مجله و کتاب که در بیشتر مواقع قواعد نگارش کامل رعایت میشد.
اما الان خیلی از متن های توی اینترنت توسط افراد بی سوادی مثل من نوشته میشه که پایبند به هیچ قواعدی نیست و ذهن مخاطب رو به غلط خواندن عادت میده.
حالا که برگشتم و دارم یه کتاب درست درمان میخوانم، متوجه میشم که چقدر ما گند زدیم به ادبیات فارسی و چقدر وقت معلم های فارسی و ادبیات رو هدر دادیم...
یکی از نشانه های پخته شدن اینه که وقتی سیب میخوری، غیر از اون شاخه ی سرش، هیچی دیگه نباید ازش بمونه، هسته و اینها سوسول بازیه...
البته تو مهمونی سیب رو غیب نکنید، خوبیت نداره...
سنگ قبر آرزو -- آرتوش
گل یخ -- کوروش یغمایی
زمستون -- افشین مقدم
10 سال پیش، اولین روزانه های کاملا شخصی من در سرور های بلاگ اسکای قرار گرفت.
خیلی چیزها از اون موقع عوض شده، شاید به قول دوستی که در کامنت ها اشاره کرده، دیگه تلفن عمومی نیست و همه یه گوشی موبایل دارند، تو همون موبایلشم کلی تغییرات ایجاد شده و گوشی 2600 من تبدیل شده به اندروید.
بگذریم که زمان میگذرد.
یادمه یه مدت بلاگ اسکای فیلت.ر بود، حقیقتش دلیلش رو نفهمیدم، یه مدتی فقط با دعوت نامه میشد عضو اون شد، یه مدتی بلاگ اسکای یه نرم افزار آفلاین درست کرده بود، یه چیزی مثل ورد، که باهاش تایپ میکردی و کلید فرستادن رو میزدی و نوشته ات منتقل میشد به سرور، برنامه ی جالبی بود، نمیدونم چرا دیگه ادامه ندادند و من هم سورس برنامه رو گم کردم.
10 سال پیش، من یه پسر 19 ساله ی خام بودم و دانشجوی یه شهرستان، الان نیم خام هستم و کارمند در یک کشورستان.
مطمئن هستم خیلی نوشته ها هست که باید برگردم و بخوانم تا برای خودم یاد آوری شه، از خوبی ها، خوشی ها، درد ها و رنج ها.
میتونستم بهتر باشم، میتونستم خیلی جاها درست تر تصمیم بگیرم، مخصوصا تو زندگی شخصیم، اما فکر کنم به کمی تخفیف و زیر سیبیلی رد کردن، زندگیم تو این 10 سال هدفمند بوده.
بلاگ اسکای، ممنون، به خاطر بودنت...
بعضی وبلاگ ها هم هست که فقط می نویسند تا بگن خارج اند.
"آره آمریکا از این ورش تا آنورش 3 ساعت اختلاف، آره از سن خوزه تا نیویورک پرواز یونایتد رو با یه دیل خوب بوک کردم"
این ها همونان که ژن سبزی پاک کردن + غیبت در وجودشان نهادینه شده...